บทบัญญัติแปดประการของร่างพรบ.กำกับดูแลการจัดการอากาศสะอาดเพื่อสุขภาพแบบบูรณาการ (ฉบับเครือข่ายอากาศสะอาดประเทศไทย)

เป็นบุคคลิกลักษณะของร่างกฎหมายที่พึงประสงค์เพื่อการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมเชิงโครงสร้างแบบใช้สิทธิเป็นฐาน (Right-based Legislation)

สอดรับกับการที่ UN ประกาศให้สิทธิในสิ่งแวดล้อมเป็นสิทธิมนุษยชนและสอดรับกับคำแนะนำของ WHO
ที่ไม่ให้มิติสิ่งแวดล้อมกับมิติสุขภาพแยกขาดออกจากกัน

และเป็นไปตามทิศทางกฎหมายสิ่งแวดล้อมสมัยใหม่ที่ต้องมีทั้ง Carrot and Stick (มาตรการจูงใจควบคู่มาตรการลงโทษ) รวมไปถึงการยกระดับความเข้มข้นจากการกระจายอำนาจการมีส่วนร่วมของประชาชนไปสู่การจัดการร่วมแบบชุมชนเป็นฐาน (Community-based Co-management)

โดยทั้งหมดนี้ต้องตั้งอยู่บนการออกแบบแพลทฟอร์มใหม่ที่ต่างไปจากเดิมเพื่อหลีกเลี่ยงการแก้ปัญหาซ้ำซากแบบวนอยู่ในอ่างซึ่งเป็นการแก้ไขที่ใช่ไม่ได้จริง

ยิ่งกว่านั้นยังเสนอทางออกต่อสถานการณ์จริงเกี่ยวกับปัญหาหมอกควันข้ามแดนซึ่งไม่สามารถพึ่งพาข้อตกลงอาเซียนได้จึงต้องตั้งการ์ดสูงโดยใช้กฎหมายภายในที่ขยายผลมากขึ้น